Iedere akkerbouwer kent het wel: de aardappelen worden gerooid, in een kipper geladen en naar de boerderij gebracht maar nadien blijft er een hele hoop grond achter. Al die vervoerde grond is nutteloze tarra en bovendien moet die achteraf ook nog eens terug gevoerd worden. Hoe meer grond er dus op het perceel achter kan blijven, hoe beter.
Akkerbouwkrant ging in België bij twee gebruikers kijken hoe de Multiloader van Blum Machinery uit Sint-Truiden het er in de praktijk vanaf brengt. “Slim werken is de boodschap.”
Onze eerste halte situeert zich in Dalhem in de provincie Luik. Akkerbouwbedrijf Euben uit Tongeren is er aan de slag met een vier- en een tweerijige aardappelrooier. De afvoer van de aardappelen gebeurt met meerdere kippers. Waar mogelijk worden de aardappelen eerst in de Multiloader gelost waarna die ze reinigt en in de kippers overlaadt.
Aarde mooi aan de zijkant gelost
Ronald Euben is één van de bedrijfsleiders en houdt voornamelijk bezig met teeltopvolging, administratie en aansturing. “Ik heb geen vaste machine in het veld maar spring bij waar nodig. Daardoor rijd ik vandaag voor de eerste keer met de Multiloader. Dat ging al bij vrij vlot, het werkt nogal intuïtief. We kochten deze recent aan om zoveel mogelijk grondtarra in het veld te laten. We telen vooral late aardappelen en zijn dus nog maar vier dagen aan het rooien. Dat betekent zo’n vijftig à zestig hectare.
We zijn vorig jaar na het seizoen gaan kijken bij iemand die zo’n machine had. Die heeft de Multiloader geladen met ingeschuurde aardappelen om te laten zien hoe snel die leeg is. Voor ons waren dat de criteria: veel grond eruit en snel lossen want het rooien mag er niet te veel door vertragen. Je moet daarom altijd bekijken hoeveel aardappelen je erover wilt laten gaan, zeker als je onder tijdsdruk staat. We streven ernaar om tweederde van de aardappelen erover te laten gaan om niet te veel in te boeten aan rooisnelheid.”
Grimme-reinigingsset
“Het is een heel gedoe als je de aarde weer van de boerderij naar percelen moet voeren. Deze machine haalt er echt veel grond uit. De Grimme-reinigingsset is goed, haalt er veel uit en laadt niet snel aan met aarde. Het voordeel is bovendien dat hij alles mooi aan de zijkant lost. Die hoop kan je erna mooi openduwen. Ook de spijlenband is een groot voordeel, er blijft fijne grond uitvallen gedurende de hele afvoerweg. Het onderstel is ook goed, je kunt je heel goed vlak stellen. Nog een punt waar we tevreden over zijn, zijn de camera’s. Die zorgen ervoor dat je een goed zicht heb op alle handelingen.” Er staan camera’s op de module, in de bak, achteraan en op de losarm.
Euben kwam terecht bij Blum omdat hun machine het beste leek voor het bedrijf. “De markt is niet zo groot, zo heel veel mogelijkheden zijn er niet. We hebben echt naar de kwaliteiten van deze machine gekeken, zonder afbreuk te doen aan de andere machines die we zagen. We wilden bijvoorbeeld ook een bandendrukwisselsysteem en dat is opgebouwd waarbij het chassis gebruikt wordt als luchtreservoir zodat er snel op- en afgepompt wordt.”
Tridec-onderstel
Kristof Blum kwam zelf ook even langs in Dalhem om de machine toe te lichten. “Dit is nummer vijf en we zijn momenteel nummer zes voor gebruik in de wortelen in Duitsland aan het afmonteren. De eerste is er sinds 2016, we hebben heel veel tijd genomen om alles honderd procent op punt te hebben. Het werk is teamwork maar het idee komt van mezelf. Het is ontstaan doordat verschillende klanten rond 2013 ons speciale vragen stelden als Beco-dealer. We hebben veel aangepast maar op een bepaald moment kwam de vraag naar een wagen om landbouwproducten over te laden met een goed zicht op de werkzaamheden. We maken alles zelf.”
Blum benoemt de opvallendste punten van zijn Multiloader. “Het belangrijkste is dat hij ten opzichte van een hooglosser veel stabieler is. Het gewicht zit helemaal boven de wielen als de bak omhoog is. Een volle wagen aardappelen met aarde heeft een behoorlijk gewicht. Dit in combinatie met de hoge werkdruk om snel naar de rooier en transportwagens te rijden, zorgt ervoor dat een zwaar Tridec-driepuntsonderstel zoals bij gronddumpers de enige goede keuze is. Een bladgeveerd onderstel rijd je volgens mij onherroepelijk kapot op termijn.”
Snelste overlaadwagen op de markt
De hoek van de kuismodule kan vlakker of steiler gezet worden om minder of meer te reinigen. “Omdat die reinigingsunit vlak bij de trekker zit, zie je wat je doet en kan je dus ook snel bijsturen. Ik durf te zeggen dat we de snelste overlaadwagen op de markt hebben. Het gaat dan niet over hoeveel ton per uur maar het is het reinigingsoppervlak dat bepaalt welk rendement je haalt. We hebben tien reinigingsrollen van 2,40 meter breed en doordat we steil kippen en een pivoterende deur hebben, valt iedere aardappel op de eerste rol. Zo benut je dus de volledige reinigingsoppervlakte.
Bovendien krijg je een mooie dosering. Doordat wij de bak kippen, moet de losarm minder steil gaan. Daardoor kan je je aardappelen veel mooier in een pakket samenhouden en heb je minder beschadigingen in de losarm. Ook de korte opsteltijd van minder dan een halve minuut is een heel belangrijk punt. Daarnaast moet je intelligent rijden om te bepalen wanneer je moet gaan laden en lossen.”
Rubberen bodem
De Multiloader heeft een rubberen bodem om de aardappelen zacht te laten vallen. De bak is ook maar 1,10 meter hoog. “Er zitten wel overal hydraulische schotten op, wat praktisch is omdat rooiers niet allemaal aan dezelfde kant lossen. Door het onderstel kan je de wagen ook nog eens schuin leggen, de aardappelen hebben dus een hele beperkte valhoogte. Bij het lossen kan de arm een stukje in de kipper hangen. Je begint dan met een hoopje te maken en vervolgens werk je vanaf de hoop verder naar achter. Zo vallen de aardappelen ook geen drie meter naar beneden zoals bij een hooglosser het geval is.
We hebben ervoor gekozen om de grond niet op te vangen omdat een bak toch altijd te klein is en je dan soms halverwege het lossen je bak moet gaan leegmaken. Alle motoren en tapijten zijn proportioneel regelbaar. We hebben daarvoor twee systemen: eentje op loadsensing voor alle cilinders en een tweede systeem met aftakaspomp om alle hydromotoren aan te drijven en voor het kippen omdat je daar veel olie nodig hebt. Het kan dus nooit gebeuren dat het tapijt trager gaat draaien als je de arm omhoog doet.”
De overlaadwagen kreeg de naam Multiloader omdat het voorste stuk er eenvoudig af kan gehaald worden met een verreiker. Er kan dan een andere module opgezet worden. Zo kan je bijvoorbeeld meststoffen laden en pootgoed lossen in het voorjaar en later granen en aardappelen overladen. Blum ziet duidelijk groeimogelijkheden in de nabije toekomst. “Daarom hebben we ook een nieuwe loods van twaalfhonderd vierkante meter gezet om de productie te kunnen opdrijven.”
Multiloader als stationair overlaadstation
In de namiddag trokken we naar Jemeppe-sur-Sambre in de provincie Namen. Hier zagen we akkerbouwers Bernard en zoon Michael Lefèvre aan het werk. Die stellen dat je er op tien drieassers meer dan twee uitspaart met de Multiloader omdat je zoveel minder tarra meeneemt. Zij waren aan het werk met twee vierrijers. “Het is altijd wel wat puzzelen, zo hebben kippers het voordeel dat ze de Multiloader kunnen gaan opzoeken terwijl vrachtwagens niet op het land kunnen. Dan moet de Multiloader veel meer afstand afleggen.”
Chauffeur Maxim bevestigt dat het tempo erg hoog ligt als je met de Multiloader op pad bent. “Het is altijd een race. ’s Avonds ben je echt moe want je moet goed nadenken hoe je rijdt en iedereen commanderen. Maar de machine reinigt heel goed en heel snel. Ik heb geen bemerkingen. We hebben hem natuurlijk nog maar drie weken en hebben er vijf dagen mee gewerkt. Gisteren hebben we er vijftien hectare mee kunnen verwerken.” Omdat de akkerbouwer twee vierrijers heeft zagen we dat de Multiloader soms aan het lossen was en dat een rooier die in de buurt was, de Multiloader kwam bijvullen. Het stationair werken als overlaadstation kan dus ook erg efficiënt zijn. Slim werken is de boodschap.”
Dit is een artikel uit de Akkerbouwkrant. Wil je deze thuis ontvangen? Klik hier.
Tekst en beeld: Seppe Deckx
