Akkerbouwer Stefan Maerman (40) uit Dronten heeft een lichte Kuhn Planter 3 zaaimachine voor zes rijen omgebouwd en geschikt gemaakt voor negen rijen. Hij heeft de machine voorzien van een loopplank voor controle. Allemaal passend bij zijn eigen werk- en denkwijze. Jarenlang teelde Maerman traditioneel. Omdat afnemers steeds meer eisen begonnen te stellen, begon hem dat wat tegen te staan.
Biologisch akkerbouwer
Maerman gooide het roer om, werd in 2013 biologisch akkerbouwer en richtte zijn pijlen op het telen van tulpen, krokussen, grasklaver, pootaardappelen, winterpeen, sperziebonen, suiker- en snijmaïs. “Op dit bedrijf in de Flevopolder, dat een totaaloppervlakte van 43 hectare heeft, wordt nu zeven jaar biologisch geteeld. Voor die tijd gebeurde er niet zoveel. Geen groenbemester, geen vaste mest op het land. Om de middelzware en 39 procent afslipbare kleigrond in een goede conditie te krijgen was er dus werk aan de winkel. Om toch een goede boterham te kunnen verdienen, ga ik zeer zorgvuldig om met de bodem. Ik ben geen fan van zware machines die hier veelvuldig in de polder rondrijden. De precisie van het loonwerkzaaien vind ik tegenvallen. In de Flevopolder is bovendien weinig concurrentie qua loonbedrijven en is goed personeel moeilijk te vinden. Ik ben toen gaan nadenken en in samenwerking met mechanisatiebedrijf Weevers uit Swifterbant hebben wij een zaaimachine kunnen samenstellen, opgebouwd en aangepast aan onze eigen wensen” legt Maerman uit.
.png)
Maerman vindt het belangrijk dat het zaaiwerk continue elektronisch en visueel gecontroleerd kan worden. Vandaar de bevestiging van de loopplank zodat er een rondje mee gereden kan worden.
Kuhn Planter 3 zaaimachine
De lichte Kuhn Planter 3 zaaimachine is omgebouwd van een zesrijige in combinatie met een extra frame en drie zaaielementen naar een negenrijige machine die 4,5 m breed is. “Het functioneert allemaal goed. Wat opvalt is dat de kouters makkelijk de grond ingaan. Hierdoor kan het zaad goed vastleggen waardoor het vlot kan kiemen. We hebben achter de zaaimachine een loopplank gemaakt. Ik vind het belangrijk dat het zaaiwerk continue elektronisch en visueel gecontroleerd kan worden. Achterop kunnen wij de zaaischijf zien en controleren of de zaadjes goed op de zaaischijf liggen.” Er zit ook zaaicontrole op de computer, die in de trekkercabine hangt. “Dus ik kan goed zien of er veel missers zijn. Maar het is voornamelijk de visuele controle. Even een rondje mee achterop om te kijken of het goed gaat.
.png)
Maerman kiest voor lichte machines. Dat is beter voor de groei van de planten.
Aandrukwieltjes
“Wij hebben probleemloos kunnen opstarten en zijn tevreden”, merkt Maerman op, “Toch wil ik nog enkele zaken wijzigen. Zo wil ik ter voorkoming van slippen de aandrijfwielen meer naar achteren en tussen de zaaielementen plaatsen. Ik denk dan dat ik meer druk krijg. De aandrukwieltjes zijn nu van rubber, maar bij vochtig weer plakt de kleigrond eraan. Dat moeten in de toekomst stalen wieltjes worden met een schraper erop. Tevens komt er achter de aandrukwieltjes nog een schoffeltje. Dat moet een centimeter boven het zaad het rijtje weer losmaken. De grond ligt dan wat fijner in het geval er een regenbui komt. Dan heb je minder kans op korstvorming.”
.png)
In de toekomst komen hier stalen wieltjes met een schraper erop. Aan het rubber blijft nog te vaak kleigrond plakken.
