Prijsstunts van supermarktketens met voeding tonen geen respect voor de duurzaamheidsinspanningen van de land- en tuinbouwers, geven een verkeerd signaal aan de consument en leiden tot een ‘race to the bottom’. Dat was het unanieme oordeel van de Commissie Landbouw van het Vlaams parlement.
Hoewel het federale niveau bevoegd is om de wettelijkheid van dergelijke stunts te beoordelen; benadrukte landbouwminister Hilde Crevits (CD&V) dat ze absoluut niet tevreden is met zo’n promotieacties en dat ze zich engageert om dit persoonlijk binnen het Ketenoverleg aan te kaarten.
Gratis producten
Nadat eerst Lidl uitpakte met een aantal straffe promoties op voeding, zoals een braadkip voor maar 2,39 euro, deed Albert Heijn er nog een schep bovenop. De supermarkt met Nederlandse roots gaf in de loop van februari zelfs vijf gratis producten weg bij aan koop van één product. Bijvoorbeeld vijf preistronken bij aankoop van één flesje bouillon of vijf gratis tomaten bij aankoop van een pizzabodem. Die promostunts werden zowel door Boerenbond als door de vereniging van zelfstandige supermarkten Buurtsuper.be zwaar veroordeeld.
Prijzenoorlog om voeding bij supermarktgroepen
Vlaams parlementslid Sofie Joosen (N-VA) was eveneens verontwaardigd over deze praktijken. Hoewel minister Crevits geen bevoegdheid heeft om de wettelijkheid van de actie te beoordelen, vond Joosen het toch belangrijk “om de prijzenoorlog die weer begonnen is in een aantal supermarktgroepen” aan te kaarten in de Commissie Landbouw, Visserij en Plattelandsbeleid en er de mening van de minister, die de bevoegdheden Landbouw en Economie combineert, over te vragen.
Boer als grootste verliezer
Crevits wees erop dat federaal minister Pierre-Yves Dermagne intussen aan de Economische Inspectie heeft gevraagd om de wettelijkheid van de promotieactie te onderzoeken. “Maar dat het niet mijn bevoegdheid is, betekent niet dat ik er geen mening over heb”, zo begon de minister. “De Belgische retailmarkt is zeer, zeer competitief met lage marges. Je hebt dus altijd het risico dat supermarktketens in hun onderlinge strijd om de gunst van de consument verwikkeld raken in een race to the bottom. De grootste verliezer in een dergelijk verhaal is de boer, maar eigenlijk is niemand gebaat bij zo’n economisch model.”
Evenwichtige verdeling in keten van voeding
De minister pleit voor een evenwichtige verdeling van de lusten en de lasten tussen de verschillende schakels van de voedselvoorzieningsketen. “Dit betekent enerzijds inzetten op een lastenverdeling op het vlak van risico’s en kosten. Maar er moet ook opgelet worden dat initiatieven rond duurzaamheid en circulaire economie niet teniet gedaan worden met zulke promoties. Bovendien zijn zulke promotieacties ook niet goed voor de publieke perceptie in het algemeen.”
Daarmee doelt Crevits op de banalisering van land- en tuinbouwproducten. “Zowel in kwaliteit, als in voedselveiligheid en duurzaamheid behoren onze Vlaamse producten tot de wereldtop. Zulke prijsacties doen deze producten dus een grote oneer aan. Ik ben daar niet gelukkig mee.”
Rol van het Ketenoverleg
Los van het feit of de bevoegde federale diensten overtredingen kunnen vaststellen of niet; vindt de minister het belangrijk dat dit probleem wordt aangekaart binnen het Ketenoverleg. “Ik ben een groot voorstander van een breed gedragen Ketenoverleg. Overleg is een manier om elkaars verzuchtingen en klachten te horen. Ik roep alle partijen binnen dit overleg dan ook op om dit op te nemen.”
Bron: VILT
